Ondanks zijn Britse paspoort en zijn vele optredens over de hele wereld is de award-winnende Adrian Cox (GB) stiekem een beetje Enkhuizer. Met zijn klarinet is hij zo goed als altijd een vaste waarde op ons festival, zoals ook dit jaar. Stal vorig jaar de harten van alle kerkgangers met zijn prachtige versie van het nummer Abide Me tijdens de Gospel & Glory Celebration.

De Zweedse trombonist Niklas Carlsson (ZWE) weet ondertussen al blindelings de (lange) weg naar de Haringstad te vinden. Meestal kwam hij hier met zijn Second Line Jazz Band, maar de Zweed bewees vorig jaar dat hij met elke band de houten gevelbekleding van de Brouwerij af kan spelen. Als meervoudig jazzprijswinnaar en organisator van het Gothenburg Jazz Festival is hij één van de bekendste Scandinavische jazzartiesten.

Trompettist Jamie Brownfield is dit jaar ingewisseld voor zijn landgenoot Pete Horsfall (GB). Ons tijdelijke lokaal-internationaal getinte sterrenensemble er met hem erbij niet minder op geworden. Zijn meest recente album Nighthawks werd door de gerenomeerde Britse krant The Guardian verrukkelijk genoemd en regelmatig is hij te gast bij BBC Radio en Jazz FM. Zoals het een goed jazzartiest betaamd stond hij al eens in het Lincoln Center in New York, maar ook uitstapjes buiten de jazz zijn hem niet vreemd, zoals onder andere optredens voor hiphopgroep De La Soul.

Op zondag heeft de Festival Band twee nieuwe gezichten ten opzichte van de line-up van vorig jaar. Monique Thomas (VS) trad, voordat ze naar Frankrijk verhuisde, op in diverse jazzclubs rond New York en trad diverse malen op televisie op, onder andere in de RuPaul Show. Nadat ze afstudeerde aan het conservatorium van Bordeaux reisde ze voor optredens al naar vele uithoeken van de wereld om op te treden. Onlangs zette ze nog een dijk van een Gospel-optreden neer met onder andere André Rieu. Dat belooft wat voor de zondagochtend. De Amerikaanse beheerst vele muziekstijlen variërend van Jazz, Soul, Gospel en Pop en ze schakelt dan ook in een hartslag van de één naar de ander en is klaar om de harten in Enkhuizen sneller te doen kloppen.

Laat je niet misleiden door zijn stoïcijnse blik en nonchalante houding; Banjoïst Hans Mantel is één van de Enkhuizer tempobeulen in de achterhoede die, zonder medelijden, de HCC-voorhoede voor hem op het podium aanspoort tot een knallend optreden. In bands als The Hot Revival Stompers, The Revivalists, de Jazzuits en The Big Easy Rascals leerde hij al omgaan met toppers als Jonny Boston, Coos Zwagerman en de Enkhuizer jazzfamilie de Wit.

Op de trommels wordt het ritme opgezweept door de zoon van senior; Jaap de Wit junior. Als verpersoonlijking van de Enkhuizer ‘alle-remmen-los-jazz’ had hij een belangrijk aandeel in het uit de hand lopen van hun optreden tijdens de Kroegentocht vorig jaar (in de goede zin van het woord). Aan hem, vader De Wit en Mantel de taak om het publiek uitgeput maar voldaan in de kleine uurtjes huiswaarts te laten keren.

Jaap de Wit senior kennen we al lang als de koperblazer van de Freetime Old Dixie Jassband met het extra paar longen. Zijn energieke sousafoonsolo’s zijn onovertroffen en legendarisch. Maar met de bas, het instrument waarmee hij de band in de achterhoede opzweept, voelt hij zich niet minder comfortabel.